Zehirli.Org

Hz. İsa'nın annesine, kardeşlerine, Havarilere ve diğer insanlara çok sert ve kaba davrandığını, onlara çeşitli şekillerde hakaretler ettiğini, ağaçları lanetleyerek kuruttuğunu ve bütün bunların muharref İncillerde birer mucize olarak takdim edildiğini daha önce görmüştük. Bu davranışlarına paralel olarak onun hayvanlara karşı da çok sert davrandığı, onları sopa ile kovaladığı İncillerde nakledilmektedir.

Yuhanna İnciline göre Hz. İsa, sahipleri tarafından satılmak üzere mabede getirilen hayvanları kamçı ile kırpaçlayarak mabedden çıkarmış ve onlara eziyet etmiştir. Yuhanna'nın metni aynen şöyledir :"Yahudilerin fıshı yakındı. İsa da Yaruşalim( Kudüs)'e çıktı. Mabedde sığır, koyun ve güvercin satanlar ile sarrafları oturmakta buldu. İplerden bir kamçı yapıp hepsini, koyunları da, sığırları da mabedden kovdu, sarrafların paralarını döktü ve masalarını devirdi." Görüldüğü gibi mabeddeki insanlara saldıran, onların masalarını deviren, paralarını etrafa saçan Hz. İsa'nın bu saldırganlığından, hayvanlar da nasiplerini almışlardır. Hz. İsa iplerden bir kamçı yapmak sureti ile basit bir kovalama yolu ile onları mabedden çıkarmak yerine zavallı hayvanları kamçı ile dövmüştür. Bir el hareketi ile hastaları iyi eden, ölüleri dirilten ve herşeye gücü yeten İsa, acaba sopa ve kamçı kullanmadan hayvanları oradan çıkaramaz mıydı? Niçin hayvanları kırpaçlayıp onların canını yaktı? Muharref İncillerin takdim ettiği Hz.İsa, hayvan sevgisinden dahi mahrum sıradan bir insan olarak görünmektedir.

İslâmiyet ve Yahudilikte domuz hayvanının eti haramdır. Ancak Hristiyanlıkta durum farklıdır. Hristiyanlık, Tevratta bulunan ve eti yenebilecek ve yenemiyecek hayvanlarla ilgili olarak ortaya konulan hükümleri genel olarak kabul ettiği halde, Tevratın domuz eti ile ilgili hükmünü benimsememekte ve bu hayvanın etinin yenilmesinin helal olduğunu kabul etmektedir. Hristiyanlığa göre domuz necis değil, temiz bir hayvandır ve eti yenilebilir. Buna rağmen Hz. İsa domuzlara karşı da merhametli davranmamış, onların suya düşerek boğulmalarına sebep olmuştur. Daha önce de belirttiğimiz gibi muharref İncillere göre Hz. İsa, yolda yürürken cine tutulmuş bir insana rastgelir. Adamdan cinleri çıkaracağı sırada cinler ona yalvararak "Bizi bu adamın vücudundan çıkaracaksan bari şu domuz sürüsünün içine sok" derler. Hz. İsa cinlere istedikleri izni verir, onlar da adamın vücudundan çıktıktan sonra domuz sürüsüne girerler; ancak cinlenen domuzlar yayıldıkları yamaçtan süratle aşağı doğru yuvarlanmaya başlarlar ve yamacın dibindeki göle düşüp boğulurlar.

Sinoptik İncillerin üçünde de yer alan bu hikayeye göre Hz. İsa, insanların vücudundan çıkarmış olduğu cinleri, domuzların vücuduna sokmak sureti ile o hayvanların boğulmasına sebep olmuştur. Halbuki diğer cin çıkarma hadiselerinde onun çıkardığı cinler hayvanların vücuduna girmemiştir. Dolayısı ile bu olayda da o, cinleri domuzların vücuduna sokmayabilirdi; ama nedense cinlerin isteklerini kabul ederek hayvanların eza çekmelerine ve suda boğulmalarına razı olmuştur.